SON DAKİKA

BURADAYIM, DERİNLERDE Süleyman Erdal / UPSD Sanat Galerisi 3 – 30 Mart 2025

Süleyman Erdal'ın doğadan uzaklaşarak kendine yabancılaşan günümüz insanının doğaya dönüşüne dair istemleri ve günlük hayata dair izlenimlerinin yer aldığı figür ve peyzajlardan oluşan resimleri 3-30 Mart tarihleri arasında Uluslararası Plastik Sanatlar Derneği’nin galerisinde (UPSD Sanat Galerisi) sanatseverlerle buluşuyor.

01 Mart 2025 | 6.242 kez görüntülendi.

Yorum Yaz

Süleyman Erdal’ın doğadan uzaklaşarak kendine yabancılaşan günümüz insanının doğaya dönüşüne dair istemleri ve günlük hayata dair izlenimlerinin yer aldığı figür ve peyzajlardan oluşan resimleri 3-30 Mart tarihleri arasında Uluslararası Plastik Sanatlar Derneği’nin galerisinde (UPSD Sanat Galerisi) sanatseverlerle buluşuyor.

Çalışmalarını İstanbul ve Bodrum’da sürdüren ressam Süleyman Erdal’ın Denizhan Özer küratörlüğünde gerçekleşen sergisi, doğa-insan ilişkisi ve sanatçının günlük hayata dair izlenimlerini ütopik bir bakış açısıyla aktarmaya çalışması üzerine. Figüratif anlatım biçimiyle yeni bir görsel dil oluşturan sanatçı, izleyiciyi bilinçli olarak içinde bulunduğu zaman diliminin yarattığı yüzeysellikten ve yapay mekânlardan kopartarak resimleriyle baş başa bırakıyor. Erdal eserlerinde, yaşadığımız hayat içinde kent kültürüyle beslenen ve bunun sonucunda doğaya yabancılaşan günümüz insanının yaşam izlerini eleştirel bir dille irdeliyor. Kâğıt ve tuval yüzeyler üzerinde pentürel yapı ve figüratif bir anlatımla oluşturulan resimler, güçlü imgelerle izleyicinin önüne çıkıyor.

Sanatçının, yaşadığı zamanın ruhunu eleştiren ve düşünceye bağlı kurgularla ürettiği resimler, izleyiciyi mekândan kopararak farklı bir düş dünyasının içine sürüklüyor. Eserlerde arka planda gördüğümüz, peyzaj içinde kalan ve günlük hayatta karşılaştığımız figürler günümüzün yalnız, düşünceli, tedirgin insanının adeta temsili gibi.

Serginin Küratörü Denizhan Özer’in yorumuyla: “Düşlerimizde kalan ve bilinçaltımızı etkileyen yaşam izlerinin yer aldığı bu resimler Süleyman Erdal’ın yüzey üzerinde zamanı ortadan kaldırarak kendi kurguladığı her yere ait olabilecek resimlerdir ve unuttuğumuz doğayı, insan-doğa arasında zayıflayan ilişkiyi ortaya çıkarması açısından oldukça dikkat çekicidir.”

Doğadan insana, insandan yaşama doğru giden ve bitmeyen bir özlem gibi izleyicilere aktarılan resimlerin olduğu “Buradayım, Derinlerde” sergisi 3 – 30 Mart 2025 tarihleri arasında UPSD Sanat Galerisi‘nde pazar-pazartesi hariç her gün 12.00-19.00 saatleri arasında görülebilir.

Sanatçı hakkında:

1954 yılında Konya Cihanbeyli’de doğan Süleyman Erdal, ortaokul ve liseyi Konya’da tamamladıktan sonra, 1980 yılında Gazi Üniversitesi Kimya Mühendisliği bölümünden mezun oldu. Bir müddet kimya mühendisliği yaptıktan ve iş hayatını başarılı bir şekilde deneyimledikten sonra içindeki tutkuyu daha fazla bastıramadı ve her şeyi bırakıp kendisini resme adadı. Akademililer Sanat Merkezi’nde aldığı resim eğitimlerinin ardından pek çok sanat etkinliğine ve karma sergiye katıldı. “Buradayım, Derinlerde” sanatçının 3.kişisel sergisidir.

Erdal, kendine özgü çizgileri ve boya sürme tekniğiyle, katmanlı, özgün ve dışavurumcu bir resim anlayışına sahiptir. İstanbul ve Bodrum’daki atölyelerinde çalışmalarına devam etmektedir.

Sanatçının kaleminden: NEDEN RESİM YAPIYORUM?

İlk anım: Sıra sıra kazanların altında ateş yanıyor. Her kazanda başka bir renk kaynıyor. Sonra içinden ip çileleri bir sopayla çıkarılıyor ve güneşe seriliyor. Kök boyalar güneşte parlıyor. Hint sarıları, alizarin kırmızılar, maviler… Işıl ışıl halı dokunacak ve ruhum bu serüveni emiyor. Yaşadığım coğrafya bir yanıyla ‘’anlamsız ve hazin’’dir, öbür yüzünden ise hayat fışkırır. Tuz Gölü’nün kalıntıları olan Tersakan Gölleri… Uçsuz bucaksız bozkırın ortasında Cihanbeyli yaylasında uzanan sahiller, renkli kumsallar… Tuz oranı yüksek olduğu için bir aynaya dönüşmüş sığ göller ve bu göllerin yüzeyinde binlerce kırmızı flamingo, turna, yaban kazı sürüleri… Sonsuz düzlüklerin ortasında güneşin rengârenk, çığlık çığlığa batışı… Yamaçlarda koyun sürülerinin çanları ve zillerinin, kalkıp inen kuş sürülerinin seslerine karışması… Kehkeşan. Ve ruhumun bir sünger gibi bu özgün varoluşu içine çekmesi… Ve bu kurak coğrafyada minicik çiçeklerin baş döndürücü kokuları… Roza’nın dediği gibi; ’’Eğer duymasını, görmesini, koklamasını biliyorsanız, doğa sizin beyninizin derinliklerine yüzlerce tablo kazır.’’ Neden resim yapıyorum? BAŞKA NE YAPABİLİRDİM Kİ?